Sunday, March 30, 2014

دوم فروردین؛ از جاده جنگل ابر تا خانه محیط بانان

روز دوم فروردين  به ديدن محيط بانان مجروح گلستان رفتم تا از زبان خودشان ماجرا را بشنوم. آنها نحوه حمله وحشيانه اشرار و شكارچيان مسلح را توضیح دادند که واقعا جای تاسف دارد. اما خوشبختانه هر دو نفر با تلاش تیم پزشکی از آن واقعه جان سالم به در برده اند و می شد به راحتی شادی را در چهره اعضای خانواده آنها که دور هم جمع بودند، دید؛ شادی از اينكه اين دو دلير مرد سلامت خود را باز يافته اند.

تعدادي از دوستان در صفحه فیس بوکم كامنت گذاشته و اعتراض كرده اند كه چرا وقتی يكي از مرزبانان عزيز كشور به دست اشرار و تروریست ها كشته شده، عکسی از طبیعت را به اشتراک گذاشته ام؟
رفتارهای وحشیانه و غیرمنطقی برای هر انسانی ناگوار است و من هم مثل هموطنانم از اين اقدام ضدانسانی متاسفم و چنانچه خبر قطعي باشد وقوع آن را باید تسليت بگویم. ولي امید دارم هنوز زمان تسلیت نرسیده باشد. باورش سخت است ...
خوشحالم سلامی به طبیعت و حافظان آن که محيط بانان باشند، برای من در تعطيلات عيد دست یافتنی شد و اميدوارم همه ما در اين روزها از طبيعت بیاموزیم که آرام و بخشنده و مهربان باشیم.

تغییر کاربری زمین در کل کشور متاسفانه یکی از علل تخریب جنگل ها به حساب می آید و جاده کشی هم به این مسئله دامن می زند. همین طور با احداث هر جاده ای موضوع ساخت و ساز مطرح می شود. استان های شمالی ایران به خصوص مناطق زیبای جنگلی در این مورد بدترین وضعیت را دارند.

جنگل ابر هم مستثنی نیست.
روز دوم فروردین همچنین در هوایی برفی از تخریب های صورت گرفته برای احداث جاده در جنگل ابر به همراه مدیرکل استان گلستان بازدید کردم. ویلاسازی و تغییر کاربری سریع در مناطقی مانند سیاه رودبار و نیز رانش زمین به دلیل تخریب های به وجود آمده در مسیر، قابل مشاهده بود. در مقابله با روند تخریب جنگل در سال های گذشته، باید همکاری مردم و جوامع محلی را برای حفاظت از این ذخائر بی نظیر طبیعی و جلوگیری از تغییر کاربری ها و ویلاسازی های بی رویه جلب کرد. در غیر این صورت به زودی کوهی از بتون و تیرآهن جای جنگل ها را خواهد گرفت و دلالان زمین 
البته بعد از نابودی این ذخائر و چشم اندازهای زیبای آن به فکر جای دیگری خواهند افتاد.

No comments:

Post a Comment