Sunday, August 26, 2012

وقت خانه تکانی است

گزیده هایی از مصاحبه ام با هفته نامه آسمان که دیروز منتشر شد:


الان خیلی زود است درباره انتخابات حرف بزنیم و در این مورد فعلا برنامه ای ندارم.

به نظرم زمینه پیروزی اصلاح طلبان در شهر تهران بسیار زیاد است. با توجه به نتایج انتخاباتی که تاکنون برگزار شده و میزان پایین مشارکت در خیلی از بخش ها به نظر می رسد که رای تهران مشخص باشد. ما در انتخابات سال 88 بیشترین نرخ مشارکت را داشتیم و شهر تهران نظرش را درباره اصولگرایان و رییس جمهور وقت با رای خود اعلام کرد.

در شهرهای دیگر هم طی سه چهار سال اخیر پایگاهشان محکم تر شده، یعنی برخلاف تبلیغات اصولگرایان، پایگاه اصلاح طلبان در بین مردم نه تنها تضعیف نشده بلکه تقویت هم شده است. چون خیلی از پیش بینی های آنها درباره آینده کشور، هشدارهایی که درباره حرکت دولت و مجلس اصولگرا می دادند همه محقق شد.

الان چه اتهامی برای اصلاح طلبان باقی مانده است؟ اتهام آنها این است که آینده را دلسوزانه بیان کردند... به دنبال پاداش نبودند، می خواستند جلوی خسارت را بگیرند.

مدیریت کشور روزانه شد و همین باعث شد برنامه توسعه معطل بماند. یکدفعه برنامه چهارم توسعه که میثاق ملی بود و از مقام رهبری تا کارشناسان سازمان های مردم نهاد آن را به عنوان نقشه راه و دستور کار پذیرفته بودند زمین گیر شد. چرا؟ به این بهانه که با الگوی ایرانی- اسلامی انطباق ندارد یا رگه های غرب زدگی در آن دیده می شود.

قانون نه تنها نادیده گرفته شده، بلکه حرمت آن نیز شکسته می شود. به جایی می رسیم که می گویند دستگاه قانون گذاری در راس امور نیست. اینها اتفاقاتی است که در حاکمیت اصولگرایان رخ داده و اصلا نمی توان آن را با حاکمیت اصلاح طلبان مقایسه کرد. آقایان خودشان بگویند که کدامیک از این قانون گریزی ها، کدامیک از این نافرمانی ها، کدامیک از این زیر پاگذاشتن قانون و نادیده گرفتنش در دوران اصلاحات وجود داشت؟ هیچ یک.

طیف سنتی اصولگرایان خیلی این موضوع را بیان کرده است که مثلا صد رحمت به خاتمی، یا در دوره اصلاحات کجا چنین مسایل پیش آمد... خودشان می گویند حرف دیروز اصلاح طلبان حرف امروز ماست.

متاسفانه الان برخی در حاکمیت به این فکر می کنند که با خروج نخبگان از کشور، نه تنها نباید ناراحت باشند، بلکه باید خوشحال شوند. زیرا می گویند با خروج آن نخبگان، ما نخبگان خودمان را جایگزین می کنیم. اما مگر سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی که از دست برود، می توان به راحتی کسی را که دوست و رفیق شماست جایگزین کرد؟

اینکه بین اصولگرایان اصیل و اصلاح طلبان یک جبهه وحدت ملی تشکیل شود، امکان دارد. این تجربه در کشورهای مختلف دنیا رخ داده است. حتی طیف های متخاصم نیز وقتی پای منافع ملی کشورشان به میان می آید، پشت میز نشستند و دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی تشکیل دادند... اگر کسی نگران آینده کشور باشد، واقعیت موجود را در تمام زمینه های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی باید بپذیرد.  

... و خیلی حرف های دیگر 

No comments:

Post a Comment