در شورا مصاحبه ای با خبرگزاری مهر داشتم که چند روز پیش با تیترهای مختلفی در مطبوعات منتشر شد، اما بنظرم بهترین تیتر برای آن عنوانی بود که بر لزوم تقویت عزت نفس دختران تکیه داشت.
نکات قابل ذکر این مصاحبه را به صورت زیر خلاصه کرده ام:
اتفاقات مثبتی در بحث توسعه فضاهای شهری برای دختران در حال رخ دادن است. پارک های ویژه بانوان، فضاهای ورزشی اختصاصی و برنامه های فرهنگی ورزشی که در سطح سراهای محله انجام می شود بخشی از این فعالیت ها است.
اما برای بهبود وضعیت دختران تلاش های بیشتری باید انجام شود. دختران ما به دلیل کمبود فضاهای ورزشی در مدارس نیاز به توجه بیشتری دارند.
اما برای بهبود وضعیت دختران تلاش های بیشتری باید انجام شود. دختران ما به دلیل کمبود فضاهای ورزشی در مدارس نیاز به توجه بیشتری دارند.
شورا همزمان با روز گرامی داشت مقام زن گزارش شهرداری در خصوص فعالیت های انجام شده در حوزه زنان را خواسته است. تکالیفی در برنامه 5 ساله برای بهبود وضعیت زنان بر عهده شهرداری است که گزارش عملکرد آن ارائه می شود.
افزایش آسیب های اجتماعی به خصوص در بحث اعتیاد نگران کننده است و متاسفانه روش ها و راه حل های زیادی مطرح می شود، اما شاهد اقدام جدی برای حل این مشکلات نیستیم.
طرحی در رابطه با بحث امنیت اجتماعی در ماه گذشته به کمیسیون اجتماعی ارائه شد. این طرح در ادامه اتفاقاتی که در تهران و بعضی نقاط کشور افتاده بود، مطرح شد و امیدوارم هر چه سریعتر در صحن شورا بررسی شود. زیرا رشد آسیب های اجتماعی نگرانی های زیادی را در میان خانواده ایجاد کرده است و شورای شهر باید سهمی در گسترش امنیت، آرامش و آسایش شهر داشته باشد.
اعتیاد یکی از آسیب های مهم جامعه امروز است. برای مقابله با اعتیاد نیاز به جنبش اجتماعی داریم و امیدواریم با کمک شورایاری ها، رسانه ها و سازمان ها و نهاد های محلی حرکتی خوبی را درمقابله با اعتیاد آغاز کنیم.
پایین آمدن سن اعتیاد در دختران چه الکل و چه مواد مخدر جدید نیاز به آسیب شناسی دارد و باید فعالیت های عملی مقابله با آن انجام شود.
تفکیک جنسینی یکی دیگر از مشکلات جوانان به ویژه دختران جوان است. این جدا سازی تا کجا قرار است پیش رود و ما تا به حال چه نتیجه ای از این جدا سازی ها گرفته ایم؟ کسانی که این گونه راه حل ها را مطرح می کنند از سر دلسوزی و نگرانی است، اما این اقدامات نه پشتوانه مطالعاتی و کارشناسی دارد و نه تا کنون به نتیجه رسیده است.
کسی نمی تواند اثبات کند که مثلا آسیب های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی در مدارس دخترانه و پسرانه که سال هاست تفکیک شده، کاهش یافته یا اینکه متاثر از مسایل خانوادگی، اجتماعی طی این سال ها افزون شده است. کارشناسان هیچگاه تفکیک دختران و پسران در دانشگاه را راه حل مشکلات اجتماعی کنونی ندانسته اند بلکه ریشه مشکل را در پایمال شدن حرمت و عزت نفس جوانان در محافل خانوادگی، اجتماعی و عمومی می دانند.
باید با ایجاد پشتوانه های، فکری و اعتقادی، جسارات و عزت نفس لازم به دختران برای مواجه با مسائل داده شود. اما متاسفانه آن قدر محدودیت ها زیاد است که در بسیاری اوقات عزت نفس دختران جوان ما پایمال می شود و دختری که عزت نفس نداشته باشد و نتواند برای سوالاتش پاسخ پیدا کند با جبر و محدودیت نمی توانیم مسائلش را حل کنیم.
همیشه گفته ایم حجاب یک الگوی مطلوب است. اما به این موضوع دقت نکرده ایم که حجاب بخشی از شخصیت زن و دختر مسلمان است که با انتخاب آگاهانه و با فهم باید آن را بپذیرد. اگر نتوانیم این زمینه را ایجاد کنیم منجر به وضعیتی می شود که با آن مواجه هستیم.
در رسانه های دولتی به طور مداوم از گسترش حجاب در کشورهای اسلامی مانند ترکیه، مالزی و مصر گزارش و خبر منتشر می شود و آن را به عنوان دفاع از حقانیت اصل حجاب مطرح می کنند. اما مهم ترین نکته در این معادله میان انسان و حجاب در کشورهای یاد شده، نسبت زنان و دختران با آزادی و حق انتخاب است.آنچه امروز در جامعه و محافل فرهنگی و آموزشی مورد بی توجهی قرار گرفته، تلاش برای ارتقا فهم و دانایی به منظور گسترش انتخاب های صحیح است و البته زمینه ساز ارتقا فهم و دانایی جامعه و جوانان رعایت کرامت نفس انسان ها و پرداخت بهای انتخاب های ارادی و آزادانه است.
تفکر و تعقل از مبانی تعلیم و تربیت است که حلم و خشوع و رشد شخصیت را در انسان ها ایجاد می کند، اما بسیاری از سیاست های اتخاذ شده در این مسیر قرار نگرفته است. انسان را خداوند آزاد و مختار خلق کرده و این صفت در دوران جوانی ظهور و بروز بیشتری دارد. به همین دلیل در مقابل جوان و فطرت آزادی خواه او باید احترام، صبوری و درک متقابل را مد نظر داشت و با آموزش و آگاهی او را از بحران های دوران جوانی عبور داد. در این صورت سعی و خطا که ویژگی این دوران است به تدریج جای خود را به انتخاب های منطقی و متعادل می دهد.
جوانان، رفتار - و نه کلام و شعار و وعده - مدعیان را ملاک قرار می دهند. آنها وقتی میان رفتار و شعار تفاوت می بینید دچار چالش های فکری و اعتقادی می شوند. چالش هایی که امروز نسل جوان ما گرفتار آنست.
افزایش آسیب های اجتماعی به خصوص در بحث اعتیاد نگران کننده است و متاسفانه روش ها و راه حل های زیادی مطرح می شود، اما شاهد اقدام جدی برای حل این مشکلات نیستیم.
طرحی در رابطه با بحث امنیت اجتماعی در ماه گذشته به کمیسیون اجتماعی ارائه شد. این طرح در ادامه اتفاقاتی که در تهران و بعضی نقاط کشور افتاده بود، مطرح شد و امیدوارم هر چه سریعتر در صحن شورا بررسی شود. زیرا رشد آسیب های اجتماعی نگرانی های زیادی را در میان خانواده ایجاد کرده است و شورای شهر باید سهمی در گسترش امنیت، آرامش و آسایش شهر داشته باشد.
اعتیاد یکی از آسیب های مهم جامعه امروز است. برای مقابله با اعتیاد نیاز به جنبش اجتماعی داریم و امیدواریم با کمک شورایاری ها، رسانه ها و سازمان ها و نهاد های محلی حرکتی خوبی را درمقابله با اعتیاد آغاز کنیم.
پایین آمدن سن اعتیاد در دختران چه الکل و چه مواد مخدر جدید نیاز به آسیب شناسی دارد و باید فعالیت های عملی مقابله با آن انجام شود.
تفکیک جنسینی یکی دیگر از مشکلات جوانان به ویژه دختران جوان است. این جدا سازی تا کجا قرار است پیش رود و ما تا به حال چه نتیجه ای از این جدا سازی ها گرفته ایم؟ کسانی که این گونه راه حل ها را مطرح می کنند از سر دلسوزی و نگرانی است، اما این اقدامات نه پشتوانه مطالعاتی و کارشناسی دارد و نه تا کنون به نتیجه رسیده است.
کسی نمی تواند اثبات کند که مثلا آسیب های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی در مدارس دخترانه و پسرانه که سال هاست تفکیک شده، کاهش یافته یا اینکه متاثر از مسایل خانوادگی، اجتماعی طی این سال ها افزون شده است. کارشناسان هیچگاه تفکیک دختران و پسران در دانشگاه را راه حل مشکلات اجتماعی کنونی ندانسته اند بلکه ریشه مشکل را در پایمال شدن حرمت و عزت نفس جوانان در محافل خانوادگی، اجتماعی و عمومی می دانند.
باید با ایجاد پشتوانه های، فکری و اعتقادی، جسارات و عزت نفس لازم به دختران برای مواجه با مسائل داده شود. اما متاسفانه آن قدر محدودیت ها زیاد است که در بسیاری اوقات عزت نفس دختران جوان ما پایمال می شود و دختری که عزت نفس نداشته باشد و نتواند برای سوالاتش پاسخ پیدا کند با جبر و محدودیت نمی توانیم مسائلش را حل کنیم.
همیشه گفته ایم حجاب یک الگوی مطلوب است. اما به این موضوع دقت نکرده ایم که حجاب بخشی از شخصیت زن و دختر مسلمان است که با انتخاب آگاهانه و با فهم باید آن را بپذیرد. اگر نتوانیم این زمینه را ایجاد کنیم منجر به وضعیتی می شود که با آن مواجه هستیم.
در رسانه های دولتی به طور مداوم از گسترش حجاب در کشورهای اسلامی مانند ترکیه، مالزی و مصر گزارش و خبر منتشر می شود و آن را به عنوان دفاع از حقانیت اصل حجاب مطرح می کنند. اما مهم ترین نکته در این معادله میان انسان و حجاب در کشورهای یاد شده، نسبت زنان و دختران با آزادی و حق انتخاب است.آنچه امروز در جامعه و محافل فرهنگی و آموزشی مورد بی توجهی قرار گرفته، تلاش برای ارتقا فهم و دانایی به منظور گسترش انتخاب های صحیح است و البته زمینه ساز ارتقا فهم و دانایی جامعه و جوانان رعایت کرامت نفس انسان ها و پرداخت بهای انتخاب های ارادی و آزادانه است.
تفکر و تعقل از مبانی تعلیم و تربیت است که حلم و خشوع و رشد شخصیت را در انسان ها ایجاد می کند، اما بسیاری از سیاست های اتخاذ شده در این مسیر قرار نگرفته است. انسان را خداوند آزاد و مختار خلق کرده و این صفت در دوران جوانی ظهور و بروز بیشتری دارد. به همین دلیل در مقابل جوان و فطرت آزادی خواه او باید احترام، صبوری و درک متقابل را مد نظر داشت و با آموزش و آگاهی او را از بحران های دوران جوانی عبور داد. در این صورت سعی و خطا که ویژگی این دوران است به تدریج جای خود را به انتخاب های منطقی و متعادل می دهد.
جوانان، رفتار - و نه کلام و شعار و وعده - مدعیان را ملاک قرار می دهند. آنها وقتی میان رفتار و شعار تفاوت می بینید دچار چالش های فکری و اعتقادی می شوند. چالش هایی که امروز نسل جوان ما گرفتار آنست.
No comments:
Post a Comment